WORD WAR JUAN (Pilipino)

"Salita! Salita! Salita! Araw-araw salita; mula sa kanya, ngayon sa 'yo! Yan lang ba ang magagawa nyong mga perwisyo?"

'Yan ang isina-tagalog na awit ni Eliza, ginanap ng paborito kong aktres na si Audrey Hepburn, sa Broadway movie musical na "My Fair Lady."

Ganyan din bang sick-and-tired na pakiramdam ang nadarama mo pag nagbubukas ka ng Facebook? Maaasim na salita na parang tsunami ang dating. Minsan gusto mo na lang i-X ang mga ganyang post para makapagkape ka nang mahinahon.

Pero bakit nga Juan versus Juan ang mga pananalita natin? Baha na ang internet ng  tone-toneladang pagmumura at salitang galit. Tuloy, marami nang nag-unfriend ng mga kaibigan nila sa Facebook. May mga tuluyan nang nagsarado ng FB accounts nila.

Hindi na ba talaga pwedeng mag-komento ang isang tao hinggil sa state of affairs ng bansa natin, o tungkol sa hindi magandang asal ng mga opisyal? Bakit aatakihin ka ng iba dahil dito? At bakit kailangang ipagtanggol ang isang masamang nagawa? 

Bakit kailangang sirain ang isang komento hinggil dito?

At bakit kailangang mang-alipusta o magmura? Sa totoo lang, parehong panig―pro o con man―ay  guilty.

Subalit ito ang tunay na nakakainis: ang pagbaha ng sangkatutak na kasinungalingan, gawa ng mga tinatawag na trolls. Misyon ng mga trolls na palabuin ang katotohanan. Sa sama nang pagkakasulat ng mga inimbento nilang balita, kung iintindihin mo, madidiskubre mong ang mga ito ay kasinungalingan.  

Ito ang isa sa mga itinuro sa atin sa eskwela: na sa isang demokrasyang bansa, kung maglalahad ka ng opinyon, hindi ka dapat matakot na may pumula sa 'yo.

Sa kasalukuyan, napaka-hati ng ating bayan. Masyado tayong natali sa pagka-kanya-kanya o pagka-kampo-kampo, na hindi na bukas ang utak natin sa ibang pananaw. Walang turuan! 

Lahat tayo'y naging mapanghusga at  makitid ang isipan.

Bakit hindi na lang natin tingnan ang mga situwasyon ayon sa pananaw ng Panginoon?

Lahat tayo ay nagkasala, walang matuwid, Romans 3:23! Kaya walang makapagsasabing may isang taong puro tama ang gawa; kaya hindi dapat ipagtanggol kung ang isang tao ay mali na ang ginagawa―lalo kung ito'y malinaw na mali. Kahit pa siya ang presidente!

Kahanga-hanga ang president natin. Mahal niya ang bayan natin at hangad niyang mapabuti ang buhay ng mahihirap. Dapat tularan ang marubdob niyang pagnanasa na ibuwal ang lawless elements. Subalit walang isa man―presidente man siya o pulis―ang makapaghuhusga sa isang nagkamali maliban sa proseso ng due process at ng batas.

Hustisya at rule of law ang dapat masunod. Kung hindi, maraming inosente ang madadawit. Concern ito ng mga human rights groups. Subalit mas dapat tayong mabahala sa sinasabi ng Panginoon.

Makapangyarihan ang mga salita. Nagsalita ang Diyos at nalalang ang lahat. Kaya sabi ng biblia, "Ang buhay at kamatayan ay nasa pwersa ng dila," Proverbs 18:21. Ang mga salita ay nakaka-buhay o nakakasira.

Kaya bilang mananampalataya, hindi ako matahimik pag naririnig ko ang president natin na nagmumura, o nagsasalita nang pabalang at walang respeto sa iba. Napapanood natin siya araw-araw sa primetime TV. Pinapakinggan siya ng kabataan. Buong mundo ay nanonood!

Natutuhan ko sa paaralan na importate ang respeto para magtagumpay sa buhay. Ako ay isang guro, at halos araw-araw, ipinapaalala ko sa aking mga estudyante, "Maging magalang kayo," lalo na kung may nakikita akong nang-bu-bully.

Kaya umaasa din ako na maging magalang din ang ating president. Dapat makita ito ng mga kabataan sa kanya; kasi kung hindi, bakit pa natin ituturo ito? At saka, ang paggalang ay umaani rin ng paggalang ng iba. Kung ano ang itinanim, ito rin ang aanihin.

Gusto nating irespeto ng lahat hindi lang ang ating president kundi lahat ng Pilipino na nagsisikap  magtagumpay, nasa Manila, New York o Singapore man siya.

Ayaw nating umalis ang mga investors dito sa Pilipinas. Masyado silang nababahala pag ang lider ng bansang kinaroroonan nila ay astang champion ng "you and me against the world" na kaisipan.

Kasama tayo sa family of nations kaya kailangan nating matutong makipag-isa sa ibang bansa.    

"Sinumang na-ko-kontrol ng salita niya ay marunong, at siya na may mapagtimping ugali ay nakakaintindi," Proverbs 17:27.

Ephesians 4:29―Huwag bayaang lumabas sa inyong mga bibig ang corrupt na salita, kundi yun lamang mabuti para sa ikatataas ng iba, ayon sa okasyon, upang ito ay magbigay-grasya sa mga nakikinig.

Patuloy nating ipagdasal―hindi lamang para malaya tayong makapaglahad ng opinyon, kundi upang tayong mga Pilipino ay hindi makaramdam ng takot pag tayo'y nagsalita. Mas malaking dalangin natin: na hindi ipagbunyi sa bansang ito ang mali, at magsaya tayo sa mga tamang gawa.

Pilipino ako, taas-noong Pilipino. At patuloy kong ipagdarasal ang ating presidente at bansa.  

WORD WAR JUAN

"Words! Words! Words! I get words all day through; first from him, now from you! Is that all you blighters can do?"

Eliza, the character played by my favorite Hollywood actress, Audrey Hepburn, blurts out this line in the Broadway movie version of the musical "My Fair Lady."

Don't you get that same sick-and-tired feeling every time you click on Facebook nowadays? Acrid words inundate you like a tsunami. Your only recourse sometimes is to just X the barb-wired post so you can still sip your morning coffee in bliss.

But why this Juan versus Juan war of words?  Tons of angry and stinging words have flooded the net that some have decided to totally retire from FB or unfriend their friends.

Why can't one comment on our country's state of affairs, or the unacceptable behavior of our public officials, without readers plaguing you with nasty remarks? Why justify a wrong done? Why bash one's valid comments?

And why resort to name-calling? Why rant? Yes, both pros and cons have done this!

But what's so irritating is the prevalence and endless shares of lies, propagated by so-called trolls―those whose calling is to muddle the truth. Their made-up news are oftentimes so poorly crafted, the discerning realizes soon enough they're just that: lies!

I learned in school that the real essence of democracy is the freedom to speak without fear of reprisals, or people ganging up on you for your dissenting opinions.

Today, we are a country so divided because we've taken sides, become hardliners, and thus failed to judge situations and people objectively. I'm not pointing fingers. We've all fallen into the rut of being judgmental, narrow-minded and subjective.

How about we judge situations from God's perspective?

We're all sinners (Romans 3:23), and can't therefore justify that any one person's acts are ALL right, or one is beyond reproach, especially when some of his wrong actions are so blatant.

That holds true for our current president. I love his devotion to our country and people and his concern for the poor. I admire his passion for ridding the country of lawlessness. But no one―and this applies not only to him but also the police and all who need to impose the rules―can take the law in his own hands!

Justice and due process must prevail, precisely because the innocent must not suffer along with the lawless! Human rights groups have voiced their concerns. But we should care more about what God says!

Words are powerful. God spoke and His creations came into being. That's why the bible says that death and life are in the power of the tongue, Proverbs 18:21. Words can either build or wreck lives.

And that's why as a believer, I could not just sit down and approve of my president's cursing and disrespect for other's opinions. Audiences are glued on him every time he speaks on primetime TV. Children are listening. The entire world is watching.

I've learned too in school that one needs to be respectful to advance in life. As a teacher, I constantly remind my students to show respect, especially when I sense a bullying transpiring.

So I expect my own president to be respectful. Our young people must see that in our leaders, otherwise, why teach it? Also, because respect begets respect. What one sows is what he reaps!

We want that same respect accorded not just on the highest official of our land, but on every Filipino, whether he's in Manila, New York or in Singapore.

We don't want investors scrambling out of our country. They're just too jittery when a host country's leaders pose as a "you and me against the world" champion. We belong to a family of nations, looking out for each other, to a certain extent. There's a lot to gain by living peacefully with others, don't you think?  

"Whoever restrains his words has knowledge, and he who has a cool spirit is a man of understanding," Proverbs 17:27.

Ephesians 4:29―Let no corrupting talk come out of your mouths, but only such as is good for building up, as fits the occasion, that it may give grace to those who hear.

This teacher prays, not so much for freedom of speech to prosper, but for all Filipinos to not feel threatened when they speak out; more, that we not tolerate what's evil, and applaud the good.

I am a Filipino and proud to be one. And I will continue to pray for my president and my country.